در گفت وگو با شاپ مطرح شد
چرخ زندگی كارگر نچرخد، چرخ مملكت هم نمی چرخد
یک مقام مسئول کارگری با تکیه بر حفظ منافع همه جانبه کشور در قراردادهای خارجی می گوید: هر قراردادی که در ارتباط با کشورهای خارجی و با هدف گسترش تعامل و همکاری منعقد می شود باید اول منافع همه جانبه کشور را در نظر بگیرد و آینده صنایع و تولید داخلی را مدنظر قرار بدهد.
هادی ابوی در گفتگو با ایسنا اظهار نمود: ما نه از باب سیاست که بخواهیم به امور سیاسی دخالت نماییم بلکه می خواهیم واقعیات را به سیاستمداران متذکر شویم. اگر قراردادی با کشورهای خارجی می بندیم اول باید منافع همه جانبه خودمان را در نظر بگیریم نه منافع کشورهای دیگر را؛ اینکه برویم با چند شرکت خودرویی یا لوازم خانگی قرارداد ببندیم که در جهت تفاهمنامه های تجاری وارد کشور شوند از آن طرف باید منافع کشور، آینده صنایع و تولید داخلی را هم مدنظر داشته باشیم.
وی تصریح کرد: ما باید به فکر کارگر ایرانی باشیم نه از باب ترحم بلکه از این جهت که اگر چرخ زندگی کارگر نچرخد چرخ مملکت هم نمی چرخد. کارگری که قدرت معیشت و درآمد نداشته باشد برای چه کسی می خواهد تولید کند؟ وقتی دخل و خرج او با هم نمی خواند طبیعی است که عرضه و تقاضا هم همخوانی نداشته باشد.
به جای دادن نفت و وارد کردن کالا، دانش کار را بیاموزیم
دبیرکل کانون عالی انجمن های صنفی کارگران در ادامه بر لزوم اعزام نیروهای کار متخصص و اولویت بکارگیری نیروهای داخلی در پروژه های مشترک تصریح کرد و اظهار داشت: در بحث همکاریهای تجاری باید نیروهای متخصص و کلیدی را اعزام نماییم تا دانش کار را فرا گیرند و بعد از بازگشت به کشور آنرا آموزش دهند. نباید صرفاً نفت را بدهیم و کالا وارد نماییم بلکه باید از دانش و تکنولوژی کشورهای خارجی در بخشهای صنعتی استفاده نماییم و اگر مقرر است نیروهای کار خارجی را به خدمت بگیریم با اولویت نیروهای کار خودمان باشد.
ابوی با اشاره به اینکه باید به سمت خرید دانش و صدور خدمات فنی و مهندسی برویم، اضافه کرد: برای بهره گیری از اعزام نیروهای کار متخصص خود باید برنامه بلندمدت داشته باشیم و دانش حرفه ای آنها را در کشور پیاده نماییم و به این مسئله توجه داشته باشیم که زمینه کار برای سال های آینده فراهم گردد.
استفاده از نظر و مشورت تشکل های کارگری و کارفرمایی
این مقام مسئول کارگری در انتها اظهار داشت: در تمام کشورها همه افرادی که در روابط اقتصادی و اجتماعی پای میز مذاکره می نشینند صرفاً دولتی نیستند بلکه سندیکاها و تشکل های بزرگ هم بر مبنای منافعی که دنبال می کنند حضور دارند بنابراین پیشنهاد من این است که از مشورت و نظر تشکل های کارگری و کارفرمایی هم در این حوزه استفاده نماییم و در همه حال حفظ اشتغال و آینده تولید و صنایع کشور را مورد توجه قرار بدهیم.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب