ماسك الزامی و حقوق روزانه ۶۳ هزار تومان!
بر خلاف ظاهر كوچكش هم محافظ خوبی شمرده می شود و هم البته احساس محدودیت می دهد. گرچه حضورش روی دهان و بینی كمی دشوار است اما یكی از ضروریات این روزها برای جلوگیری از انتشار و مبتلا شدن به ویروس كرونا است. به عبارتی داشتنش شاید یك دردسر باشد اما نداشتنش می تواند هزار و یك دردسر داشته باشد؛ از مبتلا شدن به كرونا گرفته تا جریمه هایی كه برای نداشتنش وضع شده است.
۱۹ مهر بود که ستاد ملی مدیریت بیماری کرونا جهت استفاده نکردن افراد از ماسک در جامعه جریمه تعیین و نیروی انتظامی و بسیج را موظف کرد جریمه ها را به افراد متخلف اعلام کنند.
بعد از آن، جزئیات اعمال جریمه های نقدی که پرسش خیلی از مردم بود برای متخلفان اعلام گردید. حمیدرضا گودرزی، معاون امنیتی انتظامی استانداری تهران جزئیات اعمال جریمه های نقدی برای متخلفان را این چنین تشریح کرد: «برای افرادی که پروتکل ها را رعایت نمی کنند جریمه ۵۰ هزار تومانی و برای افرادی که بیمار شده اند و قرنطینه را رعایت نمی کنند جریمه ۲۰۰ هزار تومانی اعمال خواهد شد. این جریمه ها برای شهروندان از راه نیروی انتظامی با چهره نگاری صورت خواهد گرفت و بازرسان وزارت بهداشت هم در این خصوص اقدامات لازم را انجام خواهند داد. در حوزه حمل و نقل عمومی، رانندگانی که از ماسک استفاده نمی کنند جریمه ۱۰۰ هزار تومانی و برای هر مسافر متخلف هم ۲۰ هزار تومان جریمه اعمال خواهد شد. واحدهای صنفی هم با عدم رعایت پروتکل ها در مرحله اول با تذکر، در مرحله دوم با جریمه ۳۰۰ هزار تومانی، در مرحله سوم با جریمه یک میلیون تومانی و در مرحله چهارم با پلمب واحد صنفی روبه رو می شوند.»
دکتر علیرضا رییسی، معاون بهداشت وزیر بهداشت هم درباره مکانیزم دریافت جریمه ها توضیح داد: «خودروهای شخصی شامل جرایم نیستند اما اگر فرد از خودرو پیاده شود و ماسک نزده باشد، جریمه می شود. در عین حال شماره حساب وزارت بهداشت برای واریز جرایم، به دولت اعلام شده است. اگر کسی جریمه را نپردازد، مکانیزم اینگونه است که افرادی که جریمه می شوند، بدهکار دولت می شوند و می توان از هر طریقی آنرا دریافت کرد؛ مانند قبض جریمه ای که برای فرد می آید یا راه هایی پیشبینی شده مانند محاسبه روی قبض آب، برق، تلفن و.... در عین حال این جرایم، صرفاً برای حوزه کرونا هزینه می شود.»
محسن فرهادی، معاون فنی مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت هم درباره تشریح شیوهای دریافت جریمه های کرونایی اعلام نمود: «این جریمه ها یا از یارانه افراد متخلف کسر می شود یا روی کارت ملی آنها اعمال می شود.»
اخبار مربوط به جریمه ی نداشتن ماسک و چگونگی اعمال آن واکنش های بسیاری را در شبکه های اجتماعی به همراه داشت؛ بخصوص زمانی که اعلام گردید مبلغ جریمه ۵۰ هزار تومانی از یارانه ۴۵ هزار تومانی کم می شود. برخی همچنان سوال داشتند و برخی هم پیشنهاداتی دادند: «چقدر خوبه کسایی که ماسک نزدن جریمه شن ولی تکلیف اون کسی که نداره ماسک بخره چیه؟»، «حداقل با جریمه ها ماسک بخرین و بدین نیازمندا»، «اجباری کردن استفاده از ماسک کار خیلی خوبیه اما جریمه رو واسه کسی باید اعمال کرد که توانایی خرید روزانه ماسک رو داشته باشه، نه همه جامعه»، «به نظرم باید ماسک رو به صورت مجانی در اختیار مردم گذاشت و اگه از اون استفاده نکردن بعد جریمه شون کرد»، « من از روزی می ترسم که کرونا بره اما جریمه ماسک نزدن بمونه»، «از فردا در آپ های همراه منتظر گزینه پرداخت جریمه و خلافی ماسک باشید»، «۵۰ هزار تومن جریمه نزدن ماسکه، گفتن با دوربین های مداربسته تشخیص میدیم کی ماسک نزده و از یارانه ش کم می نماییم. فقط قربون دستتون یارانه نفری ۴۵ تومنه، اون ۵ تومن باقیشو هم از شارژ موبایلمون کم کنید.» «ولی منصفانش این بود که عینکی ها رو از جریمه ماسک نزدن معاف میکردن»، «ما که یارانه نمی گیریم جریمه عدم استفاده از ماسک رو چطوری حساب می کنید؟».
در حال حاضر تصویری از نخستین پیامک جریمه عدم استفاده از ماسک در شبکه های اجتماعی دست به دست می شود. گرچه بنا به قول رئیس جمهوری این طرح فعلا مربوط به تهران بزرگ است و بعد می تواند در صورت نیاز در سایر شهرها صورت گیرد اما با عنایت به تصویر موجود، نخستین جریمه در محور شیراز اعمال شده است. گرچه صحت و سقم این تصویر هم هنوز تایید نشده است.
در حالی که استفاده نکردن از ماسک مشکلات خاص خودش را دارد، بعضی از متخصصان عفونی درباره استفاده زیاد از ماسک و عوارض ناشی از آن هم هشدارهایی داده اند و معتقدند: «باید بین اوقاتی که ماسک می زنیم، زمانی را برای استراحت تعیین نماییم یعنی زمانی که فعالیت فیزیکی را کاهش دادیم و مقرر است استراحت نماییم، در فضای باز و با رعایت فاصله فیزیکی با اطرافیان چند دقیقه ماسک را برداریم و سپس باردیگر استفاده نماییم.»
با اینکه برخی با اعمال جریمه برای افرادی که ماسک نمی زنند و جان دیگر افراد جامعه را به خظر می اندازند موافقند، برخی دیگر به فکر آن طبقه از افراد جامعه هستند که سفره هایشان روز به روز کوچک تر می شود و برای تهیه ماسک مشکل اقتصادی دارند.
حسین میرزایی - مردم شناس - معتقد است: «تحمیل هزینه ماسک از جانب دولت، از یک سو و جریمه کردن افراد به اصطلاح خاطی، از طرفی چیزی جز نارضایتی اجتماعی به بار نخواهد آورد.»
این عضو هیئت علمی دانشگاه علامه طباطبایی مروری بر اعتراضات مردم در نقاط مختلف دنیا به دنبال الزامی شدن ماسک کرده و درباره اعمال جریمه نزدن ماسک در ایران به ایسنا می گوید: «از همان ماه های آغازین فراگیری کروناویروس در جهان، عده ای از افراد در کشورهای اروپایی، نسبت به الزامی شدن پوشیدن ماسک در فضاهای عمومی اعتراض داشتند؛ به نحوی که در تابستان سال جاری معترضان در اسپانیا، ایتالیا، بلژیک، آلمان، فرانسه و انگلیس توانستند تجمعات هزاران نفره را در شهرهای خود ترتیب دهند. علل این جماعت برای مخالفت با اجبار پوشش ماسک در فضاهای عمومی عموما ریشه در جریان های آزادی خواهانه دارد. آنها معتقدند هدف نهایی دولت ها واکسیناسیون های الزامی و محدودکردن آزادی های فردی و اجتماعی است. ایرادهای عمده آنان این است که زدن ماسک، اکسیژن رسانی به بدن را به شکل خطرناکی مختل می کند و سبب می شود فرد گاز کربنیک بازدمِ خویش را تنفس کند. همینطور ماسک خود می تواند معدن قارچ و کپک و باکتری شود و به علت ریزتر بودن کروناویروس از منافذ ماسک، زدن آن از انتقال بیماری جلوگیری نمی نماید. اما مسؤلان بهداشت جهانی همچنان معتقدند که فعلا دوری از تجمعات و پوشیدن ماسک تنها راه مقابله با انتشار این بیماری است و به همین دلیل، دولت ها سیاست بهداشتی خویش را بر همین دو اصل شکل داده اند. در ایران، هشدارهای اولیه در خصوص وخامت اوضاع در اسفندماه مردم را وادار کرد به قرنطینه تن دهند و روابط اجتماعی خویش را حدودا قطع کنند. اما با شروع تعطیلات نوروزی، آرام آرام مردم سطح مراقبتی خویش را کاهش دادند، مهمانی ها از سرگرفته شد، مسافرت ها شروع شد و در یک کلمه مردم زندگی عادی را آهسته آهسته شروع کردند و بنابراین موج دوم کروناویروس با درگیر کردن تعداد بیشتری از افراد شروع شد به نحوی که میزان مرگ و میزهای ناشی از این ویروس روز به روز در حال افزایش می باشد. ستاد ملی کرونا با محوریت رئیس جمهور، نهایتا به این جمع بندی رسیدند که باید برای کسانی که از ماسک استفاده نمی کنند جریمه ای تعیین کنند؛ تصمیمی که با واکنش های گوناگونی در فضای اجتماعی روبرو شده است. در این بین سوالاتی جدی مطرح است که دولت باید در مقابل آنها تاملاتی داشته باشد. جدا از اینکه جزئیات این تصمیم برای جریمه کردن افراد هنوز شفاف نیست، سوال اساسی این است که در این شرایط نابسامان اقتصادی، تهیه ماسک برای خیلی از خانواده های کمتربرخوردار کار ساده ای نیست. طبق نظر اغلب متخصصان، ماسک اگر بخواهد موثر باشد باید هر چهار ساعت یک مرتبه تعویض شود. یعنی کارگر یا کارمندی که حیات اقتصادی او ایجاب می کند در روز ۱۲ ساعت را خارج از منزل سپری کند باید سه ماسک (از قرار هر کدام ۱۵۰۰ تومان) تهیه نماید. آیا تهیه این مبلغ در روز برای تهیه ماسک برای همه اقشار ممکن است؟ آیا اجبار در زدن ماسک، افراد را به سمت استفاده چندباره از ماسک های آلوده سوق نخواهد داد و در نتیجه، بیماری تشدید نخواهد شد؟ اگر دولت واقعا مصمم است که زدن ماسک از ابتلای بیماری جلوگیری می کند چرا بخشی از بودجه سنگین درمان بیماری را برای تهیه ماسک مجانی برای اقشار کمتر برخوردار تخصیص نمی دهد؟ تحمیل هزینه ماسک از جانب دولت، از یک سو و جریمه کردن افراد به اصطلاح خاطی، از طرفی چیزی جز نارضایتی اجتماعی به بار نخواهد آورد؛ نتیجه ای که خواسته یا ناخواسته در خیلی از سیاست گذاری های کشور دیده می شود.»
یک محاسبه ساده نشان داده است که تهیه ماسک برای برخی اقشار واقعا کار دشواری است. هم اکنون قیمت ارزان ترین ماسک در داروخانه ها یا مغازه ها بین ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ تومان است؛ گرچه اعلام شده بیشتر از ۱۳۰۰ تومان نباید پول بدهید! حداقل دستمزد روزانه یک کارگر در سال ۹۹ معادل ۶۳ هزار و ۶۸۰ تومان و حداقل حقوق، یک میلیون و ۹۱۰ هزار و ۴۲۷ تومان است. اگر یک خانواده ۴ نفره را فرض نماییم که با عنایت به شیوه صحیح استفاده از ماسک لازم باشد هر کدام به صورت متوسط روزی دو ماسک استفاده کنند، حدودا روزی ۱۶ هزار تومان باید برای ماسک کنار بگذارند که در ماه حدود ۵۰۰ هزار تومان می شود. از حقوق مرد خانواده یک میلیون و ۴۱۰ هزار تومان می ماند. اجاره خانه کمتر از ماهی یک میلیون تومان حتی در حاشیه شهری مثل تهران، حدودا بعید به نظر می آید. اصلا فرض نماییم یک انسان خیّر پیدا شده که از این خانواده چهار نفره، فقط ماهی ۵۰۰ هزار تومان کرایه می گیرد. حال این خانواده باید با ماهی ۹۰۰ هزار تومان هم غذا بخورند، هم هزینه رفت و آمد بدهند، هم شهریه مدرسه یا دانشگاه بدهند و هم هزینه های غیرمترقبه ای مثل بیماری یا خرابی وسایل خانه یا هزار جور خرج ناگهانی را که برای همه مان پیش می آید، پیشبینی کنند و سهم آنها را هم کنار بگذارند!
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب